قضاوت ذهنی در مورد افراد، رفتارهای آنان یکی از مواردی است که همواره من انجام داده ام. پیش خودم، ذهن طرف مقابل را خوانده ام و براساس قضاوت ذهنی خودم رفتاری داشته ام.

یکی از اشتباهات متداول قبل، در حین و پس از مذاکره همین است. سر خاراندن طرف را بی حوصلگی برداشت می کنم و آنجا که مذاکره به اوج خود رسیده است، مذاکره را رها می کنم. البته که توجه به زبان بدن طرف مقابل، تغییر موضوع مورد بحث می تواند نشانه های خوبی باشند اما الزاما قضاوت ذهنی من، نمی تواند صحیح باشد.

جالب است که هرگاه که قضاوت ذهنی هم انجام می دهم خطای تایید سراغم می آید. بعد از اینکه متوجه شدم قضاوتم درست بوده است، ذهنم به من یادآوری می کند که همیشه قضاوت هایت درست است اما وقتی که قضاوتم غلط است، ذهن سکوت می کند.