َداشتن شخصیت های متفاوت در فضای مجازی، گفتگوهای تلفنی و دیدارهای حضوری شاید پر انرژی برترین کار ممکن باشد. اگر در این میان، صداقت هم نداشته باشیم فکر می کنم حداقل نیمی از فضای مغز ما به تجزیه و تحلیل صحبت های خود برای جلوگیری از تنقاضات به هدر می رود. چند شخصیتی بودن همچنین فشار زیادی را بر ما تحمیل می کند و گاهی به خواسته هایی باید پاسخ دهیم که چند شخصیتی بودنمان فاش نگردد.


آن چیزی که از آن صحبت می کنم با بیماری چند شخصیتی که بیماری ای روانی است متفاوت است.


نداشتن صداقت حجم وسیعی از مغز ما را برای فهم تناقضات و جلوگیری از لو رفتن، اشغال می کند. حال آنکه با صداقت هم حس بهتری نسبت به خود و دیگران خواهیم داشت و هم نیازمند اشغال شدن این حجم وسیع از مغز برای درک تناقضات نیستیم.